پیوندسازی، امر هنجارمند و هنجارگریز فرهنگی در سینمای کمدی ایران (موردکاوی فیلم‌های پرفروش کمدی در بازه زمانی 1362-1392)
بزودی منتشر میشود
نویسندگان
10.22083/JCCS.2019.119887.2374
چکیده
این پژوهش به بررسی ابعاد زیباشناسی ژانر کمدی در بازه زمانی 1362-1392 می‌پردازد. از یک سو با توجه به متغیرهایی مانند روندمحوری، حالت پیوندی ژانر، ساختارهای معنایی و نحوی، تقاطع‌های هنجارگریز (لذت ژانری) و هنجارمند (ارزش‌های فرهنگی) پرداخته میشود، از سوی دیگر هریک از نمونه‌ها با توجه به برهه‌های گوناگون تحولات فرهنگی و اجتماعی در حیطه ت‌گذاری‌های سینمایی بررسی می‌شوند. با گزینش پرفروش‌ترین فیلم‌های کمدی دهه‌های مذکور و استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، تأثیر متقابل تحولات فرهنگی و ابعاد زیباشناسی بررسی میشود. ارتباط مستقیمی بین ت‌های سینمایی متأثر از خط‌مشی‌های فرهنگی هر دوره با ساختارهای نحوی و معنایی، پیوندسازی و تقاطع‌های ژانری فیلم‌ها وجود دارد. این یافته‌ها بر روندمحوری، تأثیر تحولات فرهنگی و اجتماعی بر ساختارهای نحوی-معنایی ژانری کمدی در ایران و اتخاذ راهکار پیوندسازی در هر برهه با اهداف گاه متفاوت صحه می‌گذارند. با تغییرات فرهنگی و اجتماعی، وضعیت پیوندی به راهکاری برای بازتاب صریح‌تر هنجارشکنی‌ها و مضامین تازه بدل میشود.
کلیدواژه‌ها:
ABSTRACT
The purpose of this study is to look at Iranian Comedy during the 1983-2013 from an aesthetic point of view. Issues such as hybridity, semantic/syntactic structures, genre as process, generic crossroads (the counter culture vs. cultural values) are categorized under the aesthetics of genres. According to the various periods of cultural and social developments in Cinematic policies, the case studies are reviewed. By choosing the best-selling comedy films, using the descriptive-analytical method, the interplay between cultural transformations and aesthetic dimensions are examined. This theoretical framework plays an important role in guiding the following analysis and discussion of 17 case studies. This research deals with two main concerns: one is the interplay between cultural transformations, hybridization strategy, aesthetics functions of comedy in Iran, the other is the changing Semantic/Syntactic structures of genre along the social and cultural transformations. Cultural and social changes of Iranian cinema are divided into four effective periods: 1983-1989, 1989-1997, 1997-2005, and 2005-2013. There is a direct affinity between cinematic policies of each period with syntactic/semantic structures and the hybridity of the films. Findings show that a case study in the first period, The Tenants ]1986[, tries to hybridize with social problem film to legitimize itself. Along with political transformations from the second period on, generic crossroads partially changed. These findings confirm the ongoing, process-like nature of the genre, the impact of cultural and social changes on semantic/syntactic structures of the comedy genre in Iran and the adoption of a hybridization strategy for various reasons.
Keywords: Comedy, Hybridization, social and cultural transformations, Iranian cinema
لینک مطلب
درباره این سایت